Sustainablogun yayınladığı “İngiliz Bilimadamları Yaprağın Gücünü Araştırıyor” başlıklı yazı sayesinde güneşten verimli enerji kaynağı olarak faydalanmayı sağlayacak yapay klorofil üretimi konusunda yapılmakta olan bazı bilimsel araştırmalarla ilgili bir kaç web sitesine ulaştım.
Bu çalışmaların ortak yanı verimliliği arttırma yöntemi olarak bilimadamlarının, biomimicry (bionics) kavramı yani modern teknoloji ve yeniliklerin geliştirilmesi sırasında doğada varolan benzer sistem ve oluşumların incelenerek, ilham kaynağı olarak değerlendirilmesi, hatta kopyalanmasına konsantre olmalarında yatıyor. Dünyayı ve doğayı çok daha iyi anlamamıza yarayan biomimicry araştırmaları sayesinde, doğanın evrimi sırasında sınanmış, denenmiş teknoloji ve sistemlerin yeni yaşam biçimleri ve ihtiyaçlara uygulanmasını hızlandırmak mümkün. Bu sayede doğadan elde edilen kaynakları hammadde ya da zenginleştirilmiş olarak direk tüketmektense, onları oluşturan süreçleri ve sistemleri irdelemek bu kaynakları farklı şekillerde değerlendirme esnekliğini bize kazandıracaktır.
Ayrıca hali hazırda kullanılan sistemlerin iyileştirilmesi ve geliştirilmesi de mümkün: örneğin Sustainablog’da bahsi geçen National Geographic’te yayınlanmış haberde Imperial College’da ki Prof. James Barber ve bir grup bilimadamı, gerçekleştirdikleri çalışmalarla bitkilerin fotosentez sürecini oluşturan kimyasal reaksiyonların daha iyi anlaşılması ve kopyalanması sayesinde güneşten enerji kaynağı olarak sadece üzerine yansıyan ışınların %6sını kullanılabilir enerjiye dönüştürebilen klasik güneş enerjisi panellerine göre daha fazla verim alınabileceğini iddia ediyorlar. J. Barber’ın araştırmasının enteresan bir yanı sadece güneşi değil, bitkileri ve fotosentez süreci sonrasında açığa çıkan oksijen ve hidrojen ayrışmasını incelemesi. Bu sayede yenilenebilir enerji kaynağı olarak çoğu zaman ayrı ele alınan güneş ve biyokütlelerin tek sürecin parçası olarak irdelenmesi söz konusu. Yazının başlığını da bu nedenle “Bitkisel Güneş Reaktörleri” olarak seçtim. Bayağı “high-tech” geliyor kulağa ama sonuçta örneğin bir patates tarlası da bitkisel bir reaktördür diyebiliriz. Konuyu daha sulandırmadan sizi yönlendiriyorum:
Splitting Water Molecules the Next “Green” Power Source? – National Geographic News
Plants use photosynthesis to capture energy directly from the sun, a feat that humans have been striving to achieve for years via solar cells.
“How will mankind be able to supply itself with the levels of energy it needs?” asked James Barber, a biochemist at Imperial College London.
“Really, there is only one solution … to use the enormous amount of sunlight available to us.”
An hour of sunlight falling on Earth equals all the energy that humans use on average in a year.
But to date solar cells have been inefficient energy converters—the most efficient plastic solar cells on today’s market convert only 6 percent of sunlight into usable energy.
Another option is to mimic the chemical reactions in photosynthesis, Barber said, specifically a step known as water splitting…
