film-Buena Vida Delivery, Arjantin
Arjantin sinemasini son zamanlarda daha yakindan takip etme sansina sahip oldum. Yasadigi ekonomik krizler ve onun disinda bir dolu nedenden dolayi Türkiye’yi andIran Arjantin’in son dönem sinemacilari ellerindeki kisitli prodüksiyon ve finansiyasyon olanaklarina ragmen hem ülkelerindeki politik, ekonomik sorunlara deginen, hem de koyu bir kara mizaha bulanmis insani ögelerle dolu öyküler anlatmayi basariyorlar.
Ricardo Darin ve Eduardo Blanco gibi usta ve yetenekli aktörler ve Juan José Campanella gibi yönetmenler son dönem Arjantin sinemasInIn sembolü olurken, bu isimlerin katildiklari “El mismo amor, la misma lluvia” (Ayni ask, ayni yagmur), “El hijo de la novia” (Gelinin oglu), “Luna de Avellaneda” (Avellaneda’nin ayI) gibi filmler ve yine yeni kusaktan yönetmenlerin imza attiklari “Conversaciones con mamá” (Anneyle muhabbet !) gibi filmler son yillarda en keyifle izledigim filmlerden oldular.
Bagimsiz filmlerin, sinema gelenegi ve endüstrisi ilerlemis olan ülkelerde dahi zorlandigi bir dönemde, insan-gerçek hayat-duygularla bezenmis ürünler çIkarmayi basaran Arjantin sinemasina dikkat cekiyorum ve imkan bulursaniz izleyin diyorum !
Arjantin sinemasina yaptigim bu güzellemeye neden olan ve bugün izledigim son filme geldi sira:”Buena Vida Delivery” (Good Life Delivery)
Hernan (Ignacio Toselli isimli yetenekli ve genç bir aktör) agabeyi ve yengesinin hayatlarini aramak için ispanya’ya tasinmasinin ardindan yalniz kalir. Endüstriyel tasarimci (tanidik bir meslek!!!) olmasina ragmen Good Life Delivery isimli bir sirkette motorlu kurye olarak calismakta ama kriz dönemi Arjantininde isler büyük çogunluk için oldugu gibi kendi sirketi ve is arkadaslari için de iyi gitmemektedir.
Bir benzinlikte çalisan Patricia/Pato (Moro Anghileri, yetenekli ve çok güzel bir genç aktris) ile karsilastiktan sonra çok hoslandigi genç kizla birlikte olmak için tüm imkanlarini kullanir ve Patricia’nin evindeki bos odalardan birine kiraci olarak gelmesini saglar ve mevzuu buradan itibaren baslar. Pato’nun ailesinin sürpriz biçimde sadece bir gece kalmak üzere eve gelmesi ile birlikte Hernan’in hayati beklenmedik bir biçimde degisirken, yönetmen Leonardo Di Cesare’nin anlatIm dili Buenos Aires’ten ve Arjantin toplumundan neredeyse belgesel degerinde kesitleri ve görüntüleri, Hernan’in ve çevresindeki insanlarin ironik hikayesi ile birlikte ustaca sunuyor.
Ilk basta bahsettigim gibi yetenekli aktörler ve usta yönetmenlik mütevazi hikayelerin çok iyi sinema olarak karsimiza çikarilmasinda kilit rol oynuyor.. Arjantin sinemasina ve Buenos Aires’li çizgi filmci dostum Javier Kitainik’e sevgiler ve selamlar !