Günes Kafali Adamlar, Martin Mystere’den
Atmasyon Spekülatif’in kadim okuru ve lojistik ortagi Martin Mystere blog alemlerine ani alinmis bir kararla veda etti. Kültür hizmeti olarak feedreaderimin önbelleginde kalmis bir kaç yazisini atmasyonspekülatif’e aktarmayi uygun görüyorum. 🙂
“Önceleri ne Ay ne de Günes varmis.Insanlar havada uçar dururlarmis.Uçarken de çevrelerine isik saçarlarmis.”*
Sir adamlar, göge uçan kuyruklu insanlar, kozmik yolculuklar, bedensel baskalasimlar. Atlas’in Aralik sayisinda Servet Somuncuoglu’nun fotograflariyla süsledigi “Saman Izler, Saymalitas, Orta Asya’daki Bilinçaltimiz” baslikli yaziyi görünce aldim dergiyi. Orta Asya figürlerine olan merakim aslinda çok da eskiye gitmiyor, Mehmet Siyah Kalem hakkinda burada yazali da çok fazla olmamis ama Pagan ritüelleri ve Saman törenleri hep ilginç geldi bana…
Somuncuoglu’nun gezi yazisi Kirgizistan’in Tanri Daglari’nda 3 bin 500 metredeki bir vadideki granit taslara oyulmus Saymalitas kaya resimlerinden bahsediyor. Ya da resim degil, “Petroglif” demek daha dogru galiba; Petroglif yazi öncesi dönemin yazi dili imis..?
Konu çok ilginç ama yaziyi pek doyurucu bulmadim açikçasi, yazar ortam isiginin degiskenligi ve kayalarin parlak yüzeyleri nedeniyle fotograf çekmenin zorlugundan da bahsetmis ama bir türlü Saymalitas’da oldugumu canlandiramadim gözümde…
Yaziyi okurken, aslinda daha çok yüzyillar önce kayalara kazinmis saman figürlerini -üçgen formlu hayvanlar, kuyruklu ve günes kafali insanlar, gamali haç, yilansi boynuzlar, ejderhalar (“Acirga” lar), gezegenler(?), spiraller ve çiftlesen(!) insanlar – incelerken bir süre önce seyrettigim ve Gobi Çölü’nde yasayan bir Mogol aile ile ilgili belgesel olan “Aglayan Devenin Öyküsü”nden bir sahne geldi gözümün önüne; Çölde yasayan aileler dua etmek için çiplak bir yükseltinin tam ortasina diktikleri bir direge mavi -ki maviyi dogadan elde etmek ne zordur- kumas parçalari baglayarak paganist bir tören yapiyorlar;
Biz Mogollar dogaya ve onun ruhlarina saygimizi sunuyoruz,Bugün insanoglu, hazineleri için yeryüzünü alt üst edip duruyor,Bu yüzden bizi kötü havalardan ve hastaliklardan korumasi gereken ruhlar kaçiyor. Yeryüzünde yasayan son nesil olmadigimizi unutmamaliyiz.Simdi bagislanmak için dua edecegiz,Böylece ruhlar geri dönecek….
Sonuçta kafa karistirmaya gerek yok, hersey net; Dogaya saygimizi sunuyoruz, günes kafali adamlar gökyüzünde uçuyor ve günler geçiyor su hayatta…
Ve bu yazinin özeti su aslinda; Günes kafali bir adam olup -tercihen- kedi bedeninde gökte dolasmayi istiyorum su anda diger samanlarla…
* Gecename, Altay Türk Efsanesi