Bu haftasonu 23.sü organize edilen Barcelona UluslararasI çizgi roman fuari son senelerde görülen ilginin artmasIndan dolayI klasik mekani Estación de Francia tren istasyonunda degil, Barcelona Fuar alaninda yapILdI.(Fira de Barcelona)
Mekanin büyümesi ve profesyonellesmesiyle beraber organize edilen etkinliklerinde sayisi artmis. Ancak bugün ziyaret edebildigimiz için pek fazla bir sey göremedik ama saniyorum önümüzdeki yillarda daha da enteresan gelismeler görülebilir. Fransa istasyonunda birbirine yakIn standlar ve aydInLIk ortam nedeniyle bir senlik gibi geçen fuarda sergilerin tamamini rahat rahat gezmek mümkün olmamisti geçen sene.
Bu sene hem el periodico de catalunya gazetesinde günlük olarak bir bant çizen arjantinli çizer Horacio Altuna’nin son 10 yIl içinde yaptigi islerin pisuvarlarla dolu bir mizansen içinde sunuldugu sergi, hem de ispanyol çizgi romanInIn son senelerdeki en üretken isimlerinden Fermin Solis’in sergisi dikkat çekiciydi. AyrIca Don kisot’in ilk kisminin yayimlanmasinin 400.yili nedeniyle, Castilla-LaMancha otonom bölge yönetiminin destegiyle düzenlenen ve 26 sanatçInIn Don Kisot’un farkli bölümlerini yorumladiklari “Lanza en Astillero” ya da bir köşe ayrilmisti.
Horacio Altuna’nin gazete için hazIrladigi “familia tipo” benim sevdigim bir stil degil. 4 kisilik bir ailenin yasaminin, özellikle kusak farkina dayanan sorunlarin ön planda oldugu sekilde yansitildigi familia tipo’yu oldukca sIkIcI buldugumu söyleyebilirim. Hatta geçen sene fuarin büyük ödülünü kazandiginda oldukça sasirmistim. Velhasil “chances” ve “Hot.L.A.” kitaplarindan örnekleri görünce fikrimi degistirdim.
Sonuç olarak dön-dolas bende atmasyon spekülatif büyük ödülünü Jali’nin “pl*xi*gls” çizgiromanIna verdim. Kitabi okuyunca daha detayli bir yorum yazacagim. (Jali’nin sayfasi göçmüs durumda..)
